Kinesiotaping

Kinesiotaping został opracowany przez dr Kenzo Kase, japońskiego chiropraktyka w latach 70 ubiegłego stulecia. Dr Kenzo Kase stworzył specjalną elastyczną taśmę – plaster dynamiczny stosowany w tej metodzie. Zasady stosowania kinesiotapingu oparte są na kinezjologii, czyli nauce zajmującej się ruchem ciała człowieka.

Kinesiotaping to metoda oklejania specjalnymi plastrami, których parametry, jak grubość, ciężar właściwy i rozciągliwość o 130-140%, są zbliżone do parametrów ludzkiej skóry. Plaster dynamiczny nie jest nasączony żadnym lekiem a przyklejone we właściwy sposób plastry dynamiczne tworzą pofałdowania powierzchni, zwiększając przestrzeń pomiędzy skórą właściwą a powięzią. Usprawnia to mikrokrążenie krwi, limfy oraz aktywuje proces samoleczenia.

Skóra jest bardzo delikatnie naciągana. Najczęściej stosowane naciągnięcie taśmy, która drażni zakończenia nerwowe w skórze to 10-25%. Poprawa mikrokrażenia i przepływ limfy wspomaga wchłanianie krwiaków, obrzęków oraz zmniejsza stany zapalne. Działanie przeciwbólowe wynika z oddziaływania na receptory położone w skórze. Odpowiednio zastosowany, specjalny rodzaj plastra, w czasie kiedy jest nalepiony (7-10 dni), może pełnić rolę stałego drenażu limfatycznego lub być uzupełnieniem dla drenażu manualnego. Kinesiotaping wspomaga pracę mięśni, ułatwiając wykonanie ruchu, koryguje ustawienie oraz pracę stawów, zwiększa zakres ruchu mięśni i stawów.